Historia reformacji cz.28. Baptyzm.

Początków baptyzmu (gr. "baptizein" - chrzcić), należy poszukiwać wśród angielskich purytan, którzy w roku 1607 na skutek prześladowań przenieśli się z Gainsborough do Amsterdamu w Holandii. Tam pastorzy J. Smyth i T. Helwys stykają się z teologią mennonicką i przekonaniem o konieczności świadomego chrztu jako aktu wiary. W efekcie w roku 1609 pastor Smyth przez polanie wodą chrzci samego siebie a następnie członków zboru. Choć część członków przystało do mennonitów, zbór zachowuje odrębność, w ten sposób powstaje pierwszy zbór baptystyczny.

W roku 1612 T. Helwys i jego zwolennicy wracają do Anglii, gdzie organizują pierwszy na wyspach zbór baptystyczny, który pielęgnował chrzest przez polanie wodą i był wierny doktrynie arminiańskiej, z która zapoznał się podczas sporu arminiańskiego w Holandii. Nazywano ich baptystami ogólnymi, ponieważ wierzyli, że przebłaganie jest dla wszystkich a nie tylko dla wybranych.

Mocniejsza społeczność baptystów partykularnych (kalwinistycznych) bierze swój początek z od schizmy w zborze H. Jacobsa w Londynie w 1633 roku. Praktykowała ona chrzest przez zanurzenie oraz wyznawała teologię reformowaną (ograniczone przebłaganie, tylko dla wybranych). To właśnie ten zbór zdobył po 1683 roku dominujący wpływ wśród baptystów w Anglii. I to w nim znajdujemy przyszłych "liderów" amerykańskiego ruchu baptystycznego.

> Książka: Baptystyczne podstawy wiary /pdf/ 1.1 MB