Historia reformacji cz.26. Anabaptyzm.

W historii reformacji ważnym, choć często pomijanym skrzydłem protestanckich przemian był anababptyzm. Pod nazwą tą (wynikającą z praktyki powtórnego, świadomego chrztu) kryło się bardzo wiele różnych ruchów. Byli wśród anabaptystów antytrynitarze (kwestionujący naukę o Trójcy), były ruchy głoszące "nowe objawienia", byli też (w większości) zwykli chrześcijanie przekonani o tym, iż chrzest powinien być świadomym działaniem, wynikającym z wiary, a nie obrzędem któremu poddaje się nieświadome niemowlęta.


Duża część anabaptystów zasiliła szeregi kościoła reformowanego, co było wynikiem działań Jana Kalwina, który walczył o pozyskanie ich dla Kościoła Reformowanego. Wielu jednak było prześladowanych, wielu zginęło, wielu odnalazło swego przywódcę w Menno Simmonsie (na zdjęciu), który przekształcił anabaptystów w jednolity ruch - Kościół Mennonitów, który z kolei miał znaczący wpływ na powstanie Kościoła Baptystów, o czym będzie później.

Poniżej "Siedem artykułów wiary z Schleitheim" dokument prezentujący zasadnicze przekonania anabaptystów co do natury i roli kościoła:
> Siedem artykułów wiary z Schleitheim 1527 rok.