2. Zwingli
3. Bullinger
4. Dalszy rozwój
9 grudnia 1531 roku Rada Miejska w Zurychu zdecydowała, że Heinrich Bullinger zostanie mianowany następcą Zwingliego. Bullinger należy do najbardziej niedocenianych reformatorów. Jak bardzo niedocenianych, można się przekonać przeszukując polski internet w poszukiwaniu jakichkolwiek informacji na jego temat.
Johann Heinrich Bullinger urodził się 4 lipca 1504 w Bremgarten. Był nieślubnym synem proboszcza Henricha Bullingera (który później został protestantem) z miasteczka Bremgarten. W wieku dwunastu lat udał się do seminarium w Emmerich, które kształciło w duchu "devotio moderna". Od 1519 roku studiował w Kolonii, gdzie zetknął się z pismami Lutra i Melanchtona. W efekcie studiowania pism reformatorów Bullinger porzuca katolicyzm. W 1522 roku Bullinger uzyskuje magisterium. Od 1523 roku jest kaznodzieją i nauczycielem w klasztorze cystersów w Kappel. Ciekawostką jest fakt późniejszego zbiorowego przejścia zakonników z Kappel na protestantyzm.
Od 1523 Bullinger zaprzyjaźnia się z Huldrychem Zwinglim, biorą razem udział w dyspucie religijnej w Bernie (w 1528 r.).
Bullinger ożenił się szczęśliwie z Anną Aldischweiler (byłą zakonnicą) i doczekał się jedenaściorga dzieci. Wszyscy jego synowie zostali pastorami. W roku 1565 wybucha epidemii dżumy... która zabiera żonę i trzy córki reformatora.
Główną troską Bullinera w Zurychu była konsolidacja reformacji. Zdobył zaufanie Rady i udało mu się przez ponad 40 lat utrzymywać religijno-polityczną równowagę w mieście, reformując administrację i szkolnictwo.
Był bardzo płodnym pisarzem i teologiem. Komentował Biblię, polemizował z anabaptystami. Opracował dzieje reformacji. Prowadził ożywioną korespondencję, pozostawił zbiór liczący ok. 12 tys. listów.
W roku 1536 przedstawił wraz z teologami szwajcarskimi pierwsze wyznanie wiary ewangelików reformowanych (konfesję helwecką). W roku 1549 opracował z Kalwinem wspólne stanowisko "Consensus Tigurinus" w sprawach doktrynalnych, które zmniejszyło napięcia pomiędzy ewangelikami reformowanymi a kalwinistami.
Wydane w 1566 roku przez Bullingera wyznanie wiary "Cofessio helvetica posterior" zostało przyjęte za podstawę wiary w Holandii, Francji, Polsce, Szkocji, Szwajcarii, na Węgrzech, a później w większości innych krajów.
Bullinger zmarł 27 września 1575 roku.