Ruch "późnego deszczu"
Na początku XX wieku niektórzy nauczyciele zaczęli głosić, że doświadczanie "języków" jest początkiem końca wieków. Nawiązywał do tego jeden z ruchów tzw. Ruch "Późnego deszczu". Kościół Assemblies of God odrzucił pozabiblijne objawienia Ruchu, jednak wiele innych kościołów przyjęło je, jako przejaw nowego działania Ducha Świętego.
Nowy porządek w "Późnym deszczu"
Nowy porządek w "późnym deszczu" głosił, że Bóg ciągle pragnie czynić wielkie cuda przez kościół, takie, jakie robił w pierwszym wieku. A nie jest w stanie robić tego w kościołach tradycyjnych z powodu braku w nich wiary.
"Ruch pasterski" (The Shepherding Movement)
W latach 70-tych i 80-tych tzw. "Ruch pasterski" nauczał, że Bóg przemawia teraz do określonych pasterzy. Pasterze ci byli bardziej niż inni zaawansowani w "słyszenie głosu Ducha". Słyszą oni wskazówki od Boga dla tych, którzy im podlegają. Tak więc staje się jasne, że "ruch" nie wierzy się w wystarczalność Biblii.
Nowa apostolska reformacja (New Apostolic Reformation)
Przełomowa data w najnowszej historii kościoła to 21-23 maja 1996 roku. Wtedy to Dr C. Peter Wagner z Seminarium Fullera przeprowadził "Narodowe sympozjum kościoła postdenominacyjnego". Wagner (i inni) utrzymywali, że było to profetycznie zaaranżowane dzieło Ducha Świętego, by wypełnić Boży postępujący cel zaprowadzenia Jego kościoła do jego ostatecznego przeznaczenia. Sympozjum postawiło wniosek, że nadal są w kościele apostołowie i prorocy i ten nadchodzący ruch zrobi z kościoła chwalebną manifestację Boga w XXI wieku. Ten ruch znany jako Nowa apostolska reformacja powtarza doktryny już promowane przez ruch "Późnego deszczu” i NOLR. Zwolennicy Wagnera twierdzą, że nowi, współcześni apostołowie mają władzę pierwszych apostołów.
Bob DeWaay (http://cicministry.org/commentary/issue103.htm) mówi o swoim byłym zaangażowaniu w ten ruch:
"Z definicji, lider grupy "słyszy Boga". Przychodzi uzbrojony w zestaw kazań o cudownym prowadzeniu, które powtarza, aby przekonać ludzi, że jeżeli chodzi o słuchanie Boga, to jest niedościgniony. Podlegali mu pasterze, oczywiście też słyszą Boga w sprawach ludzi im podległych. Wszystko, co robiliśmy, było pod nadzorem "głównych pasterzy". Oznaczało to, konsultowanie każdej decyzji – od tej, kogo poślubić, do tych najbardziej przyziemnych, jak np. wybieranie się w podróż . Gdyby ktoś zgłaszał zastrzeżenia, Winter wygłosiłby kazanie na temat "buntu Koracha" z zastosowaniem, że on, Winter jest "Mojżeszem" a ten ktoś, kto się nie zgadza – Korachem. Osobiście niejeden raz słyszałem takie kazanie."
Międzynarodowy Dom Modlitwy (IHOP)
IHOP - służba zapoczątkowana w latach 80 tych. Jej dyrektor Mike Bickle, twierdzi, że w roku 1983 słyszał głos Boży, który mu polecił rozpocząć służbę 24-godzinnych modlitw w duchu przybytku Dawida. Kiedy określił, co by to miało znaczyć, narodził się IHOP. W artykule na stronie http://cicministry.org/commentary/issue107.htm, Bob DeWaay tak ocenia ten ruch: Widać, że służba IHOP - na bazie pozabiblijnych objawień - ogłasza, że nadejdzie lepszy kościół, co jest odejściem od zasady wystarczalności Biblii.
Armia Joela (The Vineyard Church)
Gdy CP Wagner w roku 1996 prowadził swoje sympozjum, miał wśród uczestników Johna Wimbera, inicjatora Vineyard Church. Służby Vineyard przeprowadzały liczne konferencje. Kościoły zostały zbombardowane "ewangelią" o tym, że liderzy mają się przyłączać do Armii Joela. Jewel Grewe ze Służby Rozeznania (Discernment Ministries) sformułował podsumowanie ich poglądów. "Armia Joela" wierzy w:
- Największe przebudzenie, które przedtem nie było znane w kościele
- Największy chrzest Ducha w kościele, jakiego nigdy nie było
- Największą armię wyróżniającą się niezwyciężonością i boskością
- Największe oczyszczenie w historii kościoła
- Największą służbę
- Największe cuda i znaki, przewyższające te, które czynili apostołowie i starzy prorocy