Starszeństwo czy braterstwo?
Powiedzmy to sobie otwarcie: NT poświęca niewiele miejsca starszym! Jest tak dlatego, że większość
odpowiedzialności za troskę, nauczanie i usługiwanie w
kościele spoczywa wprost na ramionach wszystkich braci i sióstr!
Bogactwo pawłowej wizji Ciała Chrystusa wyrasta z jego nieustannego
nacisku na to, że każdy członek jest obdarowany i jest "odpowiedzialnym
członkiem" Ciała (Rzym. 12:6; 1 Kor 12:1 in.; Ef 4:7; 1 Ptr. 4:10). W
konsekwencji, odpowiedzialność usługiwania nigdy nie rozkłada się na
kilka wyjątkowych osób. Wyjaśnia to dlaczego adelphoi, tłumaczone jako "bracia" pojawia się ponad 340 razy w NT. W większości
miejsc to słowo jest skrótowym sposobem odniesienia się do wszystkich
wierzących w kościele - zarówno kobiet jak i mężczyzn. W przeciwieństwie
do tego, słowo "starszy" występuje w listach Pawła tylko 5 razy,
"nadzorcy" tylko 4 razy, a "pastor" tylko 1 raz.
Zatem to społeczność wierzących (każdy z nas) jest powołana do:
- dyscyplinowania (1 Kor. 5:3-5; 6:1-6)
- ostrzegania niesfornych (1 Tes. 5:14)
- zachęcania słabych (1 Tes. 5:14)
- wspierania słabych (1 Tes. 5:14)
- ofiarności w dziele Pańskim (1 Kor 15:58)
- napominania siebie nawzajem (Rzym 15:14)
- nauczania siebie nawzajem (Kol. 3:16)
- prorokowania kolejno (1 Kor 14:31)
- usługiwania sobie nawzajem (Fal 5:13)
- noszenia swoich ciężarów (Gal 6:2)
- troszczenia się o siebie nawzajem (1 Kor 12:25)
- miłowania siebie nawzajem (Rzym 13:8; 1 Tes. 4:9)
- oddawania sobie siebie nawzajem (Rzym 12:10)
- okazywania dobroci i współczucia nawzajem (Ef 4:32)
- budowania siebie nawzajem (Ef. 4:2; Kol 3:13)
- pobudzania nawzajem do miłości i dobrych uczynków (Hebr. 10:24)
- zachęcania siebie nawzajem (1 Tes. 5:11a)
- modlitwy wzajemnej (Jak 5:16)
- gościnności wzajemnej (1 Ptr. 4:9)
- wzajemnego koleżeństwa (1 Jn 1:7)
- wyznawania grzechów nawzajem (Jk 5:16).
W Bożej eklezjologii braterstwo wyprzedza starszeństwo. Braterstwo wypiera starszeństwo i braterstwo góruje nad starszeństwem. To wyjaśnia, dlaczego listy Pawła czyta się tak niewygodnie, gdy staramy się wymusić na nich urzędową wizję.
