Spośród 717 przypadków użycia słowa Kyrios w NT większość znajdujemy u Łukasza i Pawła, jako że pisali oni do ludzi żyjących w kręgu języka i kultury greckiej.
Znaczenie
Słowo Kyrios akcentuje autorytet i posiadanie władzy najwyższej. Może ono znaczyć: pan (jako wyraz szacunku J 4:11), właściciel (Łk 19:33), pan (jako pan niewolników Kol 3:22), bóg (w odniesieniu do bóstw pogańskich 1Kor 8:5), mąż (1 Ptr 3:6).
Kyrios w odniesieniu do Boga "wyraża Jego moc jako Stworzyciela, Jego moc objawioną w historii i Jego moc zaznaczającą się w panowaniu nad wszechświatem..." (H. Bietenhard).
Chrystus jako Kyrios
Już na początku publicznej działalności zwracano się do Jezusa: Panie, czyli Rabbi. Tomasz rozpoznał w Nim pełnię boskości kiedy wyznał: Pan mój i Bóg mój. Zmartwychwstanie i wniebowstąpienie Chrystusa uczyniło Go Panem wszechświata!
Dz 2:36 Niech więc cały naród izraelski trwa w przekonaniu niewzruszonym, że Bóg uczynił i Panem, i Mesjaszem tego właśnie Jezusa, którego wyście ukrzyżowali.
Każdy żyd, który publicznie wyznawał, że Jezus z Nazaretu jest Panem, był traktowany jako ten, który przypisywał Mu naturę i atrybuty Boga. Tak więc istotą wiary chrześcijańskiej było uznanie Jezusa z Nazaretu za Jahwe Starego Testamentu.