Teolodzy i heretycy: Atanazy i Ariusz

Atanazy jest powszechnie uważany za jednego z najważniejszych teologów w dziejach chrześcijaństwa. Informacje na temat wczesnego życia Atanazego są niepewne. Urodził się między rokiem 296 a 298. Dość wcześnie przyszedł do "miłości Jezusa Chrystusa" i spędzał dużo czasu na czytaniu Biblii. 

Historia mówi, że jako młody człowiek został "odkryty" przez wybitnego teologa Aleksandra. Po rozmowie z Atanazym, Aleksander był pod wrażeniem młodego człowieka, jego miłości do Boga i postanowił oficjalnie przygotować go do służby.

Inny teolog - Ariusz w roku 319 wywołał debatę teologiczną na której zaatakował trzy z najważniejszych doktryn chrześcijańskich. Po pierwsze, zaprzeczył, że Jezus Chrystus ma wieczną naturę i istniała przed wcieleniem. Po drugie, zaprzeczył, że Jezus jest w pełni Bogiem. Po trzecie, zaprzeczył doktrynie o Trójcy.

Ponieważ Arianie wywołali ogromne kontrowersje i spowodowali liczne podziały zarówno w kościele, jak i w Imperium Rzymskim, dlatego Konstantyn zwołał w 325 roku sobór w Nicei <Co zdarzyło się na Soborze w Nicei?>, w celu pośredniczenia w rozwiązaniu konfliktu. W Soborze Nicejskim wzięło udział około trzystu biskupów, i wielu zaproszonych gości w tym także Ariusz i Atanazy. Debata toczyła się od maja do sierpnia. Choć Atanazy nie był biskupem, został dopuszczony do dyskusji i okazał się być nieocenionym współpracownikiem. 

W przeciwieństwie do wielu teologów, 

którzy byli osadzeni w filozofii, 

Atanazy był człowiekiem głęboko
 zakorzenionym w Piśmie, 

z wielkim zaangażowaniem dowodził na podstawie Pisma prawdziwości doktryn o Trójcy Świętej i o boskości Jezusa Chrystusa.

Wynikiem soboru w Nicei i potwierdzeniem, że Jezus Chrystus jest wiecznym Bogiem i drugim członkiem Trójcy był ogłoszony tekst Credo. Dokument ten służy jako definicja chrześcijańskiej ortodoksji w każdym pokoleniu.

Traktat Atanazego "O wcieleniu Słowa", który napisał w wieku dwudziestu kilku lat, jest jedną z najważniejszych książek teologicznych jakie kiedykolwiek napisano, ponieważ przekonująco na podstawie Biblii dowodzi, że Jezus Chrystus jest wiecznym Bogiem i drugim członkiem Trójcy, który stał się człowiekiem, aby odkupić ludzi z ich grzechów.

Jego życie obala fałszywe dogmaty:

• Większość ma rację.
• Większość tak naucza, więc ma rację – należy tak nauczać, jak większość.
• Większość tak robi, więc ma rację – należy tak robić, jak większość.
• Należy się dostosować. Należy się nie wychylać.
• Należy być posłusznym władzy świeckiej bez względu na to, czy jej polecenia i rozkazy zmuszają do zdrady Prawdy.
• Należy być posłusznym władzy kościelnej bez względu na to, czy jej polecenia i rozkazy zmuszają do zdrady Prawdy.

Wierność Chrystusowi i Jego Prawdzie kosztowała Atanazego niełaskę ze strony cesarzy, wrogość i nienawiść ze strony hierarchów, intrygi, złośliwe pomówienia i oszczerstwa, kilkakrotne wygnanie... Zmarł w roku 373.

> Więcej na temat postaci Atanazego.