Może to być dla nas zgorszeniem, że reformatorzy wielokrotnie ścierali się w tym temacie. W efekcie bardziej się od siebie oddalając, niż zbliżając, ale świadczy to tylko o ich gorliwości w sprawach dotyczących Prawdy!
Kościół Rzymsko-Katolicki
Transsubstancjacja – oznacza rzeczywistą przemianę substancji podczas przeistoczenia: chleba w Ciało, a wina w Krew Jezusa Chrystusa. Termin ten został przyjęty podczas Soboru Laterańskiego IV w 1215 roku. Doktryna transsubstancjacji zakłada, że przemiana chleba i wina jest trwała, to znaczy po skończonej mszy pozostają one ciałem i krwią Chrystusa; dlatego konsekrowane hostie przechowuje się w tabernakulum.
Marcin Luter
Odrzucił nauczanie o transsubstancjacji na rzecz nauki o konsubstancjacji, która uznaje realną obecność Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa w chlebie i winie, jednak bez zmiany ich istoty. Aby lepiej to wyjaśnić, Luter tłumaczył to tak: Jak chleb zanurzony w wodzie zawiera wodę pozostając jednak nadal chlebem, tak Chrystus jest obecny w chlebie i winie.
Zgodnie z zasadą soli Deo gloria, w kościele luterańskim nie oddaje się czci komunikantom i nie praktykuje adoracji, a po zakończeniu nabożeństwa są one znów zwykłym chlebem i zwykłym winem.
Do dnia dzisiejszego Kościół Rzymski nie uznaje Wieczerzy Pańskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Natomiast Kościół Ewangelicko-Augsburski (luterański) propaguje tzw. gościnność eucharystyczną, tzn. nie zabrania przyjmowania Wieczerzy Pańskiej swoim wiernym w innych kościołach, ani nie zabrania przystępować do niej osobom innych wyznań.
Huldrych Zwingli
W 1524 roku Zwingli zanegował dogmat o rzeczywistej obecności Chrystusa w Eucharystii, interpretując ją czysto symbolicznie, jako pamiątkę śmierci Jezusa. W trakcie Wieczerzy Pańskiej, Duch Święty czyni ze zgromadzenia kościoła Ciało Pańskie. Ciało Jezusa jest obecne nie w chlebie i winie, ale w społeczności wierzących.
Jan Kalwin
Według Kalwina Chrystus jest obecny w sakramencie Wieczerzy Pańskiej w sposób duchowy. Wierzący biorąc udział w Wieczerzy Pańskiej mają przez Ducha Świętego społeczność z Chrystusem. Aby pogodzić własne poglądy z poglądami Zwingliego - Kalwin, napisał tekst o Wieczerzy, który omówił z Bullingerem i Farelem. Tekst ten, znany jako zgoda zuryska (Consensus tigurinus) zjednoczył kalwinistów i zwinglian.
Melanchton
Na początku Melanchton popierał punkt widzenia Lutra. Z czasem jednak coraz bardziej zaczął się zbliżać do nauczania szwajcarskich reformatorów. Mawiał, że to co Ewangelia obiecuje, to wewnętrzna wspólnota z Chrystusem. Chrystus nie jest w chlebie, ale z chlebem. Dlatego Wieczerza Pańska jest posiłkiem duchowym. W 1559 roku poradził wierzącym w Heidelbergu, aby unikać dysputy o Wieczerzy Pańskiej. Uważał, że najlepiej temat ujął Paweł w 1 Kor 10:16 Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest społecznością krwi Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest społecznością ciała Chrystusowego? Melanchton wskazał drogę jedności, mimo braku zgody co do szczegółów.
Metodyści
Artykuły Wiary Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego. Artykuł XVIII O Wieczerzy Pańskiej:
Udzielanie, przyjmowanie i spożywanie Ciała Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej dokonywa się w sposób nadprzyrodzony i duchowy. Tym, co sprawia, iż przystępujący do Komunii św. przyjmuje i spożywa Ciało Chrystusa, jest wiara.
Zielonoświątkowcy
KZ stoi na stanowisku, że:
- Udział w Wieczerzy Pańskiej jest uczestniczeniem przez wiarę w jednej, zbawczej ofierze Jezusa Chrystusa, złożonej na krzyżu
- Obecność Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej jest rzeczywista, ale duchowa, nie materialna
- Chrystus nakazał błogosławić chleb i wino, by w ten sposób poświęcić je jako widzialne znaki Jego niewidzialnego Ciała i Krwi
- Elementy Wieczerzy Pańskiej, chleb i wino, w taki sposób odnoszą się do Chrystusa, że można je nazwać Jego Ciałem i Krwią (1. Kor 10: 18), choć w swej istocie i naturze nie przestają być one nadal rzeczywistym chlebem i winem
- Spożywanie chleba i wina podczas Wieczerzy Pańskiej musi być połączone z wiarą, gdyż elementy te same w sobie nie mają mocy sprawczej, a stają się sądem dla tych, którzy podchodzą do tych świętych znaków bez wiary.
- Wieczerza Pańska to widzialne Słowo, przez które Kościół głosi śmierć Pana. Jego zmartwychwstanie i powtórne przyjście w chwale jest też świadectwem jedności Kościoła
Do Wieczerzy Pańskiej w Kościele Zielonoświątkowym mają prawo przystępować osoby wierzące (nawrócone) oraz ochrzczone. Ale... pomimo praktyki chrztu dorosłych nie określa oficjalnie swojego stanowiska wobec rozumienia chrztu. Można, więc przyjąć, że do Wieczerzy Pańskiej w zborach zielonoświątkowych mają prawo przystępować osoby wierzące i ochrzczone - według tego jak chrzest rozumie osoba zainteresowana.