Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim to, co ma się stać wkrótce; to też wyjawił On za pośrednictwem zesłanego anioła swojego słudze swemu Janowi, który dał świadectwo Słowu Bożemu i zwiastowaniu Jezusa Chrystusa, wszystkiemu, co w widzeniu oglądał.
Od Boga, źródła objawienia, kolejność przekazywania objawienia wygląda następująco: najpierw Jezus Chrystus, wcielony i uwielbiony Syn, potem od Jezusa Chrystusa przez jego anioła do jego sługi Jana, a następnie przez sługę Jana przez napisaną księgę do wszystkich sług.
Czasownik "wyjawił" oznacza tu "informować za pomocą znaków albo wyjaśniać znaczenie znaków", a księga ta jest z natury księgą znaków i symboli, które same w sobie są tajemne i które są wyjaśniane, przynajmniej częściowo, przez kontekst lub przez dodanie słów wyjaśnienia. Na przykład "siedem świeczników" zdefiniowanych zostało jako "siedem zborów", ale wszystko, co dowiadujemy się o "liczbie zwierzęcia", 666, to fakt, że jest to "liczba człowieka" (albo "pochodząca od człowieka" 13:18). Ponieważ księga przesiąknięta jest symbolicznymi obrazami i liczbami, ci którzy pragną zrozumieć jej poselstwo, muszą pojąć na tyle, na ile jest to możliwe, znaczenie owych znaków i symboli, rozważając nie tylko podane wskazówki, ale także szukając światła w całym Piśmie Świętym.
Często stawia się zarzut, że przepowiednie księgi Objawienia nie wypełniły się "wkrótce", a stulecie następuje po stuleciu i nadal nie nastał dzień ostatni... Należy przypomnieć, że historia postępuje zgodnie z Bożym rozkładem czasu, a nie ludzkim. Dlatego wydarzenia zapowiedziane w widzeniach, muszą się wypełnić i nie ma przed nimi ucieczki. Słuszne jest więc, żeby chrześcijanie w każdym wieku czuli, iż żyją w ostatniej godzinie i że Dzień Pański jest bliski.
Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane; czas bowiem jest bliski (1:3).
Jan posyła swoją księgę z błogosławieństwem, że zarówno ten, kto czyta i ci, którzy słuchają słów proroctwa są błogosławieni. Błogosławieństwo jednak wypowiedziane jest nie tylko do tych, którzy czytają i słuchają proroctwa, ale szczególnie do tych, którzy zachowują to, co w nim jest zapisane. Czytanie albo słuchanie jest oczywiście warunkiem wstępnym, ale baczenie na ostrzeżenia i okazywanie posłuszeństwa zaleceniom zawartym w proroctwie stanowi zasadniczą reakcję, bez której czytanie i słuchanie nie ma wartości. Nuta przynaglenia, brzmiąca już w stwierdzeniu, że przepowiednie mają się wkrótce wypełnić, wzmocniona została tutaj przez dodanie klauzuli: czas bowiem jest bliski; innymi słowy, nie ma czasu na żarty i nieszczerość.