2. JAHWE
Drugim najważniejszym imieniem Boga jest Jego imię własne, JHWH, czyli Jahwe. Imię to występuje w ST około 5321 razy.
a. Imię to wywodzi się prawdopodobnie od rdzenia hawa, oznaczającego istnienie albo rozwój.
b. Imię to znała Ewa 1 Moj 4:1 "I zbliżył się mężczyzna do swojej żony, Ewy, a ona poczęła i urodziła Kaina. I rzekła: Z pomocą Jahwe urodziłam człowieka." (przekład Warszawsko-Praski). Imię to znał Set, Noe, Abraham, lecz jego głębia została objawiona dopiero Mojżeszowi, zobacz 2 Moj 6:3 "To Ja objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi, Jakubowi jako Bóg wszechmocny, ale nie dałem im poznać, co znaczy moje imię, Jahwe." (przekład j.w.). A imię to znaczy wg. 2 Moj 3:14 "Rzekł Bóg do Mojżesza: Ja jestem Tym, który jest. I dodał: Powiesz Izraelitom tak: Posłał mnie do was Ten, który siebie nazywa "Ja jestem Tym, który jest"."
c. Po niewoli babilońskiej zaprzestano wymawiania imienia Jahwe, gdyż uważane je za zbyt święte. Zastąpiono je imieniem Adonai. W okresie VI-VII w. po Chrystusie samogłoski wyrazu Adonai zostały połączone ze spółgłoskami wyrazu JHWH, aby przypominać czytającemu księgi w synagodze, że zamiast świętego imienia Bożego JHWH powinien czytać Adonai. Z tego połączenia powstało sztuczne słowo Jehowa.
d. Znaczenie imienia Jahwe:
(1) Niezmienne przezsięistnienie Boga.
(2) Pewność obecności Boga pośród Jego ludu.
(3) Moc Boża działająca na rzecz zachowania przymierza z Jego ludem.
e. Imię Jahwe z innymi określeniami:
(1) Jahwe Jiraeh, czyli Pan zaopatruje (1 Mojż 22,14),
(2) Jahwe Nissi, czyli Pan moim sztandarem (2 Mojż 17,15),
(3) Jahwe Shalom, czyli Pan jest pokojem (Sędz 6,24),
(4) Jahwe Sabbaot, czyli Pan Zastępów (1 Sam 1,3),
(5) Jahwe Mekaddiszchem, czyli Pan, który was uświęca (2 Mojż 31,13),
(6) Jahwe Roi, czyli Pan jest pasterzem moim (Ps 23,1),
(7) Jahwe Csidkenu, czyli Pan naszą sprawiedliwością (Jr 23,6),
(8) Jahwe Szammah, czyli Pan tam mieszka (lub Pan tam jest) (Ez 48,35),
(9) Jahwe Elohim Izraem, czyli Pan, Bóg Izraela (Sędz 5,3; Iz 17,6)