Kiedy upadasz budzi się żal... żal z powodu popełnionego grzechu...
W teologii katolickiej odnajdujemy pojęcie tzw. prawdziwego (właściwego) żalu za grzechy, w którym człowiek, który uznaje swoją winę i grzech, zwraca się ku Bogu i Jego wielkiej łasce.
Psalmista Dawid w psalmie 51 mówi: Zgrzeszyłem wobec Pana.
Ogólnie mówiąc chrześcijan można podzielić wg. następujących grup:
1. "Katolicy" oraz "protestanci" – w zależności od urodzenia.
2. "Konformiści" oraz "wolni" (nonkonformiści) – w zależności od typu kościoła.
3. "Narodzeni na nowo" oraz "nominalni" – w zależności od doświadczenia.
4. "Ewangeliczni" oraz "liberalni" – w zależności od doktryny.
5. "Charyzmatycy" oraz "nie-charyzmatycy" – w zależności od mówienia językami.
6. "Służący w pełnym wymiarze godzin" oraz "wolontariusze" – w zależności od etatu.
Hermeneutyka to nauka o zasadach interpretacji Biblii. Jako taka wypracowuje ona zasady, według których egzegeza może interpretować biblijne fakty i wyjaśniać ich znaczenie.
W rzeczy samej każdy, kto czyta i interpretuje Biblię, mniej lub bardziej świadomie posługuje się jakimś systemem hermeneutycznym (choć nie zawsze od razu zdaje sobie z tego sprawę).
Jestem na etapie czytania księgi Liczb (to w Starym Testamencie :o) To co zwraca moją uwagę to warunki Przymierza, które charakteryzowało się tym: zrób to i żyj, nie zrobisz tego, to umrzesz. Proste prawda? Dla miłośników prostych rozwiązań polecam 28 rozdział Księgi Powtórzonego Prawa, który jest klasycznym przykładem porządku w stylu Starego Przymierza.
Anzelm z Canterbury urodził się ok. 1033 roku w Aoscie (Piemont). W 1060 r. opuścił dom rodzinny i osiadł w Avranches w Normandii, gdzie pobierał nauki u Lanfranca z Pawii, przeora opactwa benedyktyńskiego w Bec i kierownika szkoły klasztornej, który trzy lata później przekazał swój urząd Anzelmowi. W 1093 roku Anzelm objął urząd prymasa Anglii. W niedługim czasie doszło miedzy nim a królem Willhelmem II do sporu o inwestyturę, w wyniku którego Anzelm musiał opuścić Anglię. Wrócił dopiero po śmierci Willhelma II. Niestety, z nowym władcą Henrykiem I również nie udało mu się dojść do porozumienia i kolejny raz opuścił kraj.
