Dr Gene Getz napisał świetną książkę pt "Starsi i liderzy: Boży plan dla Kościoła", czytamy w niej, że Bóg dał nam dużą swobodę w sposobie organizacji naszych zborów, zarówno jeśli chodzi o strukturę organizacyjną, liczbę, jak i sposób wyznaczania starszych, czy liderów. Natomiast zupełnie inaczej, bo bardzo rzeczowo i konkretnie Bóg odnosi się co do "kwalifikacji" starszego czy lidera.
Biblia używa zamiennie dwóch terminów do określenia pozycji lidera w kościele. We wczesnej historii kościoła, grecki termin presbuteroi (starszy) był stosowany powszechnie. To samo słowo było używane przez Żydów do opisania starszych w społeczności żydowskiej. Np. Wielki Sanhedryn w Jerozolimie składał się z 71 "starszych": kapłanów, uczonych w Piśmie, faryzeuszy i saduceuszy. Musimy pamiętać jednak, że rola "starszych" w kościele była zupełnie inna od roli "starszych" w judaizmie.
Termin episkopoi (nadzorca/biskup) jest używany w Biblii do opisania przywódców. Termin ten był bardziej rozpowszechniony wśród wierzących wywodzących się z pogan. Rzymianie używali tego tytułu do określenia kuratora lub lidera kolonii.
Biblia używa obu terminów (starszy i nadzorca), aby opisać funkcję lidera.
Kluczem do zrozumienia jest tu nie używany termin (nazwa), ale funkcja (posługa), którą ci ludzie pełnili w kościele. Również sposób wyboru jest różny... w niektórych przypadkach byli oni wybierani bezpośrednio przez Pawła lub Barnabę. Tymoteuszowi i Tytusowi przekazano konkretne instrukcje dotyczące sposobu wyboru i kwalifikacji starszych.
Oprócz powyższych przykładów wyznaczania starszych
przez "wskazanie apostolskie"
nie mamy jasnego modelu procesu
wyboru starszego.
Dlatego uważam, że obie metody wyboru starszego: powołanie (wyznaczenie) przez starszych/liderów lub wybranie przez kongregację są dopuszczalne pod warunkiem, że kwalifikacje na starszego są traktowane poważnie. Forma wyboru oraz nazwy lub tytułu danego przywódcy są wtórne do funkcji i zadań do których jest powołany.