Theos jest najczęstszym określeniem Boga w NT oraz tłumaczeniem terminu Elohim w Septuagincie. Prawie zawsze (poza małymi wyjątkami) odnosi się do jedynego, prawdziwego Boga.
Słowo Theos uczy nas kilku ważnych prawd o Bogu:
1. Jest On jedynym prawdziwym Bogiem (Rz 3,30).
2. Jest On wyjątkowy. Bóg jest jedynym (1 Tm 1,17), jedynym prawdziwym (J 17,3), jedynym świętym (Obj 15,4) oraz jedynym mądrym (Rz 16,27). Dlatego człowiek wierzący nie powinien mieć żadnego innego Boga oprócz Boga jedynego i prawdziwego (Mt 6,24).
3. Jest On transcendentny. Bóg jest Bytem odrębnym od świata, przewyższającym go i rożnym co do natury, jest Stwórcą i Panem wszechrzeczy, tym, który podtrzymuje wszystko i który zaplanował wszystko (Dz 17,24; Hebr 3,4; Obj 10,6).
4. Jest On zbawicielem (1 Tm 1,1; 2,3; 4,10). On posłał Swego Syna, aby był Odkupicielem (J 3,16) i wydal Go na śmierć za nas (Rz 8,32).
Chrystus, Syn Boga, sam nazywany jest Bogiem w wielu miejscach NT:
1. Przez Jana (J 1,1.18) słowami: jednorodzony Bóg. Oraz (J 20,28) słowami Tomasza: Pan (Kyrios) mój i Bóg (Theos) mój. (1 J 5,20) On (Jezus) jest tym prawdziwym Bogiem (Theos) i życiem wiecznym.
2. Przez Pawła (Tt 2,13) słowami: oczekując błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga (Theos) i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa.