Na temat wybranych systemów hermeneutycznych była już mowa w części 19. Tutaj chciałbym opisać zasady kierujące tzw. hermeneutyką prostą.
Bóg zapragnął objawić człowiekowi swoje Słowo. Dał mu więc język, aby móc się z nim porozumieć. Następnie Bóg dał człowiekowi swoje Słowo, aby go pouczyć... a nie, aby gmatwać. Powinniśmy więc, rozumieć Jego poselstwo tak, jak zostało napisane, gdyż taki jest normalny sposób komunikowania się osób myślących. A to pociąga za sobą konsekwencje.
Po pierwsze, jeśli Bóg stworzył język, to dopilnował tego, aby język był dostatecznym i wystarczającym środkiem porozumienia.
Po drugie, jeśli Bóg i człowiek korzystają z języka, to będą swe myśli wyrażali w sposób jednoznaczny, jasny i zrozumiały,bez konieczności używania jakiegoś specjalnego ukrytego kodu, alegorii, porównań itp. fanaberii.Wszystkie proroctwa dotyczące pierwszego przyjścia Chrystusa wypełniły się w sposób dosłowny. Ten fakt, przemawia na rzecz wiarygodności i stosowania hermeneutyki prostej.
